DataLife Engine > Версия для печати > Иқболбии танфурӯшу ватанбезор

Дар замони муосири ҷаҳонишавии ифротгароӣ ва терроризми динӣ ҳамчун ҷараёни номатлуби ҷамъияти инсонӣ бо тарзу усули хосаи худ ба миён омадааст. Ҳоло экстремизм ва терроризм яке аз масъалаҳои доғи рӯз буда, диққати ҷомеаи ҷаҳониро ба худ ҷалб кардааст.

Мутаассифона, имрӯз ҳастанд нафароне, ки омодаи зараррасониву зери ниқоби ватандӯстӣ, адолатпарварӣ тавассути сармояи аҷнабиён манфиатҳои худро дар ҳудуди кивари хушманзарамон пиёда карда бошанду ба ин васила номи некро ҳам нигоҳ дошта бошанд. Заҳмату талошҳои ҷоҳталабонаи М.Садриддин айнан аз ҳамин тавр аст. Ин гуна инсонҳо ақидаҳои номатлуби худро пеш гузошта, талош мекунанд, ки ҷомеа ва давлатро тарсонида, бо роҳи зӯриву гумроҳӣ инсонҳоро ба худ тобеъ карда, мақсадҳои худро байни ҷавонони бесаводу гумроҳ паҳн намоянд.

Имрӯз, онҳо тавассути ҳар гуна роҳҳои фитангезии худ, тафаккури миллати куҳанбунёди тоҷикро мехоҳанд заҳролуд намоянд. М.Садриддин бо нашри матолибу наворҳои иғвоангез, таҳқиркунанда, носаҳеҳ, ба таблиғи гурӯҳҳои манфиатҷӯ ва манфиатхоҳ, ифротиву тахрибкор маъруфтият пайдо намуда, мехоҳад бо ин восита обрӯву нуфӯзи миллати тоҷикро дар арсаи байналмиллали поён барад.

Дар ҳеҷ маводи номбурда заррае аз риояи меъёрҳои забони тоҷикӣ ва эҳтироми муқаддасоти миллӣ ва билохира касбиву ахлоқии фаъолияти журналистиро нахоҳед диду пайдо кард. Ҳар як маводи сомона бо ҳадаф нашр мешавад. Аз ин рӯ, ҳеҷ хабаре ё маводеро наметавон пайдо кард, ки манофеи ин ё он гурӯҳҳоро ҳимоят накунад. Дар бештари мақолаҳо роҳбарони ин ё он сохторҳову идораҳоро беибо ва носанҷидаву дақиқ нокарда зери танқид қарор медиҳаду бо ҳарфҳои қабеҳу носазо нигошта мешаванд. Ҳар як матлабҳояш аз нуктаи аввал то ҳарфи охир ваҳмангез ва пучу бемаъностанд.

Дар ин ҳангом, метавон як нуқтаро қайд намуд , ки ин Иқболбии ҳамҷинсгаро заррае ҳисси милливу ватандӯстӣ надошта, ҳамеша кӯшиш мекунад, ки мансабдорон ва давлатмардони тоҷикро дар мақолаву хабарҳояш дар сомнаи ифротиву дурӯғинаш «Ислоҳне.нет» ва баронмаи «Минбари муҳочир» зери танқид қарор диҳад.

Аз амалҳои ноҷавонмардонаи М.Садриддин кормандони шабакаҳои иҷтимоӣ, хоса фейсбук ба танг омада, ҳамарӯза ӯро санг мезананд ва зери танқиду дашном қарораш додаанд.

Ин сару садоҳо гувоҳи онанд, ки М.Садриддин дигар журналист нест. Ӯ як лӯхтакест, ки дар саҳнаҳои театрӣ аз рӯйи намоишномаҳои эҷодкардаи хоҷагони хориҷиаш мебозаду мерақсад.

Шояд М.Садриддин дигар медонад, ки ба ин миллат лозим нест ва манфиат ҳам расондида наметавонад. Аз ин рӯ, “ҳарчи бодо бод”-ро шиор худ карда, бар сари мафкураи солими мардуми тоҷик бо аспи носолим тозидан мехоҳад. Ба ҳарфҳои ин чилдурӯғи хоин касе бовар надораду ҳамчун инсон ӯро намешиносанд.

Ҷумҳурии соҳибистиқлоли Тоҷикистон роҳи худро дар мавриди бунёди давлати демократӣ, ҳуқуқбунёд, дунявӣ ва ягона муайян намудааст. Аз ин рӯ, давлат ва Ҳукумати мамлакат намегузоранд, ки гурӯҳҳои тағрибкор бо истифода аз арзишҳои динӣ ва расидан ба мақсадҳои нопокашон рӯзгори осоиштаи мардумро халалдор созанд.

Яқуб Шодиён