МИХДНБ Балджувон

Мафҳуми тероризмро ба вабо ташбеҳ додаанд, ки комилан дуруст аст, зеро ин беморї мисли заҳрпечак ба тамоми узви инсон реша давонда, муолиљааш басо душвор аст. Имрўз терроризм, еқстремизм, ҳамчун вабои аср ба амнияти љаҳон ва ҳар як сокини сайёра таҳдид карда, барои башарият хатари на камтар аз силоҳи ядроиро ба миён овардааст. Масъалаи пешгирї аз терроризм ба масъалаи глобалї табдил ёфтааст, ки ин љаҳонро ноором мегардонад.

Президенти Љумҳурии Тољикистон, Пешвои муаззами миллати тољик, муҳтарам Эмомалї Раҳмон, доимо таъкид бар он мекунанд, ки «Терорист ватан, миллат ва мазҳаб надорад».

Масъалаҳои шомилшавии љавонон ба ҳар гуна ҳизбу ҳаракатҳои мамнуъ ва ифротгарову тундрав имрўзҳо љомеаи љаҳониро ба ташвиш овардааст. Асоси шомил шудани љавонон ба ҳар гуна ҳизбу ҳаракатҳои номатлубин надонистани сарнавишти таърихи миллати худ, фориғболию бехабарї ва носипосї нисбати мероси маънавї –фарҳангии хеш, бегонапарастиву қадр накардани қиммати дастовардҳои истиқлолияти давлатии миллї мебошад.

«Ба ҳар касс озодии сухан, нашр, ҳуқуқи истифодаи воситаҳои ахбор кафолат дода мешавад». (Моддаи 30, Конститутсияи Љумҳурии Тољикистон) .

Дар зери мафҳуми «ҳар кас» дар Конститутсияи Љумҳурии Тољикистон Инсон дар назар дошта шудааст. Яъне шахс, қатъи назар аз тобеияти шаҳрвандї, аз мансубияти динї, миллї ва вазъи иљтимої, метавонад аз озодиҳое, ки дар моддаи 30-и Конститутсияи Љумҳурии Тољикистон муқарар шудааст истифода барад, аз љумла, аз озодии сухан, нашрва ҳуқуқи истифодаи васоити ахбор.