Лек, онҳо фаромуш кардаанд, ки халқи тољик ва дигар тољикистониён ба фаъолияти гурўҳҳои террористї ва фаъолияти ҲНИТ, ки онро дар љаҳон ҳамчун ҳизбї террористи экстремистї эътироф намудаанд хело хуб шинос ҳастанд ва амалҳои охирини онҳоро, ки мақсадашон аз табаддулотї давлатї иборат буд, хуб дар ёд доранд. Акнун мардуми Тољикистон аз он фољиаҳои хунбор, ки ҲНИТ ба сари халқ оварда буд, хулосаи худро баровардааст ва ҳељ гоҳ фирефтаю дасисаҳои ин ватанфурўшон намегарданд. Гузашта аз ин, халқи тољик таъкидҳои Пешвои миллат дар бораи ҳушёри ва зиракии сиёсиро аз даст надодан пайваста сармашқи фаъолияти худ менамоянд. Чигунае шоир Шайх Саъдӣ фармудааст, ки :
Бани одам аъзои якдигаранд,
Ки дар офариниш зи як гавҳаранд.
Чу узве ба дард оварад рӯзгор,
Дигар узвҳоро намонад қарор.
Дар воқеъ дарде, ки ба узвҳои ин миллат палидону разилони чоҳкани давр зери ниқоби «Исломи муқаддас» бо террору хунрезӣ, таркишу оташафрўхтан, фиребу найранг оварданд, воқеъан ягон узвҳоро қарор нагузошт. Ин миллат он рўзҳои даҳшатбореро, ки гурўҳҳои назҳатї ба сарашон овард ҳељгоҳ фаромуш нахоҳанд кард.
Гарчанде худ љавон ҳастаму он рўзҳоро бо чашми худ надидаам. Аммо, аз қиссаҳои модари бузургвор, аз дарди модарону бародароне, ки фарзандон ва хешу ақрабояшонро аз даст додаю то ба имрў дар фирокашон сухта истодаанд, аз шабакаҳои телевизион, аз филми тољикии бо унвонии “Хиёнат” ва аз таърих хуб хондаму дидам ва ошно шудам. Ин бевиљдонон бо амалї нангини худ чиқадар ашки модарони тољикро ба бор оварданд. Чиқадар кўдаконро ятим, одамонро бе хону мон намуда, онҳоро сарсону саргардон, овараю бечора дар кўчаю хиёбон зор дар як бурдаи нон гардониданд. Ҳамингуна имрўз худро ғамхори давлту миллат мепиндоранд.
Хушбахтона ба бахти баланди миллати тоҷик Худованд мардеро ато намуд, ки мардумро аз бадбахти наҷот дода, шуълаи умедро дар дили ҳар як тољику Тоҷикистони бедор намуд.Асосгузори сулҳу ваҳдати миллї, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалї Раҳмон бо талошҳои пайваста ва заҳматҳои беандозааш тавонист ин миллатро сарљамъ ва тамоми гурезаҳои иљбории хоки Афғонистонро ба Ватан баргардонида онҳоро бо тамоми шароити зисту зиндагонї муҳаё сохт.
Шумо иғвоангезону бефурутано мехоҳед бо ин дасисаи навбати мардуми оддиро гумроҳ созед. Ғалат кардед! Ин мардум як бор фирефтаи Шумо гардидаанд ва ҳељгоҳ дубора бозичаи дасти Шумо намегарданд. Ҳељгоҳ Ватани азизи хешро ба дасти Шумо нобакорону ифлосон вогузор намегардонанд.Сулҳу оромї, суботи сиёсии хешро ба суханони пучу бемағз ва иғвоҳои бемаънии Шумо баробар намегардонанд ва ин миллати фарҳангсолори тољик намегузоранд, ки назари баде ба сўи Ватани аљдодияшон Тољикистон намоед
Таърих ва ин миллат ҳељгоҳ кори кардаи Шуморо бељавоб нахоҳад монд. Бояд қайд намоям, ки дуою оҳи ҳазорон модари тоҷик, ки писарони ҷавони худро дар муноқишаҳои ҷанги шаҳрвандӣ аз даст доданд, Шуморо, роҳбарият ва аъзои ташкилоти террористии наҳзатиро ҳамеша думболагир ва хоҳад гирифт. Шумо назҳатиёнро алакай Худованд љазо додаасту оҳи модарони тољик гирифтааст, ки бе ватанед ва барои санги маломат задан ба Ватани худ ба пеши хољагони хеш чун сагони ташнашиканед.
Ќайд кардан зарур аст, ки имрўз љомеаи љаҳон, алалхусус Тољикистон љавононро як нерўи созанда, ободкор ва пешбарандаи љомъа меҳисобанд.Аз ин рў умеди миллату давлат, ки ба мо, љавонон аст, пайваста кўшиш менамойем, ки мубориза бурдан бар зидди терроризму экстремизмро шиори ҳаррўзаи ҳар як љавон гардонем.
Инро шароити мураккаб ва печидаи вазъи сиёсии љаҳон аз ҳар яки мо љавонон бо таври ќотеъ талаб менамояд.
Дасисаю даъвои навбатии роҳбари сомонаи иғвоангези интернетии хусусан “Ислоҳ, нет”, Муҳаммадиқболи Садриддинро мо љавонон созандагони ватан маҳкум менамоем ва дар ҳама ҳолат омодаем, ки ба ин ватанфурушону нобакорон љавоби даркорї диҳем.
Марљона Муродова
Роҳбари ТЉЉ “Созандагони Ватан”
дар ноҳияи Балљувон
