Терроризм ва эктремизм дар байни табақаҳои мухталифи ҷомеа, махсусан миёни ҷавонон яке аз муаммоҳои меҳварии ҳаёти башарият буда, оқибат ба бесуботӣ ва вайронкорӣ меорад.
Ҷумҳурии Тоҷикистон пешгирӣ ва мубориза бар зидди терроризм ва эктремизмро ҳамчун вазифаи муҳимтарини таъмини амнияти миллии худ ва тамоми ҷаҳон баррасӣ намуда, барои тақвияти минбаъдаи ҳамкориҳои муштарак дар ин самт баромад мекунад.
Имрӯз масъалаи мубориза бар зидди терроризм ва эктремизм яке аз масъалаҳои асосии хусусияти ҷаҳонидошта пайдо кардааст. Ин вабои аср ба амнияти тамоми давлатҳои ҷаҳон таҳдид намуда истодааст, ки Ҷумҳурии Тоҷикистон низ аз он канор намондааст.
Терроризм ва экстремизм дар шароити кунунӣ, ҷинояти дорои хусусияти ҷаҳонӣ буда, мубориза зидди он ҳамкории пайвастаи доимӣ ва мутақобилаи мақомоти ҳифзи ҳуқуқ ва хадамоти махсусро тақозо менамояд. Гарчанде ки мубориза бо терроризм ва экстремизм вазифаи асосии мақомоти ҳифзи ҳуқуқ ва сохторҳои қудратӣ мебошад, ҳамзамон дар ин ҷода дастгирии ҳаматарафаи шаҳрвандон низ зарур аст.
Экстремизм ва терроризм хусусияти байналмилалӣ дошта, барои ин гуна зуҳурот сарҳади байнидавлатӣ, миллат ва дин, муқаддасоти дигар низ вуҷуд надорад. Аз ин лиҳоз, барои баланд бардоштани самаранокии мубориза бо терроризм ва дигар зуҳуроти экстремистӣ ҳамкорӣ ва мусоидати ҳар як фарди ҷамъият барои пешгирӣ ва мубориза алайҳи ҷиноятҳои трансмиллӣ лозим аст.
Имрӯз халқ шоҳиди он гардидааст, ки чӣ гуна терроризми байналмилалӣ амалиёти таҷовузкоронаи худро таҳти ливои сиёсии моҷароҷӯӣ ва таассуби динӣ амалӣ мегардонад. Тоҷикистон нуқтаи назари онро, ки мубориза бар зидди терроризм, яке аз масъалаҳои муҳимтарин, ки имрӯз инсоният дучори он гардидааст, дастгирӣ менамояд. Терроризм дар тамоми шаклҳо ва зоҳироташ маҳкум карда шуда, зарурати мутобиқати амали ҳамаи ҷамъияти ҷаҳониро оид ба решакан кардани ин золимӣ дар сатҳи глобалӣ ва минтақавӣ баромад менамояд.
***Ба андешаи мо чунин самтҳои корҳои тарғиботию тарбиявиро ҳамеша идома додан зарур аст:***
*– дар барномаҳои телевизион, радио, нашрияҳои ҷумҳурӣ ба наворгирии филмҳои хуҷҷатӣ, воқеъаҳо, ҳодисаҳо ва шарҳи он бо шакли ҳикоя, очерк дар бораи навгониҳо ва дастовардҳо;*
*– беҳтар ҷалб кадани ҷавонон ба маҳфилҳои гуногуни техникӣ, ҳунаромӯзӣ, забономӯзӣ ва намудҳои гуногуни варзиш;*
*– тайёр намудани ҷавонон ба муҳоҷирати меҳнатӣ, омӯхтани касбу ҳунар, маҳфилҳои гуногуни техникӣ, ҳунаромӯзӣ, забономӯзӣ;*
*– баланд бардоштани маърифат ва фарҳанги сиёсиву ҳуқуқии шаҳрвандон, бахусус наврасону ҷавонон.*
Ҳамин тариқ, мубориза бар зидди терроризм яке аз вазифаҳои афзалиятноки давлат, инчунин вазифаи ҳар шахси ватандӯст ба шумор меравад. Дар ҳаёти имрӯзаи сокинони ҷаҳон хатару таҳдидҳои амниятии глобалӣ қарор дорад, ки ҳамаи моро ба дарёфти равишҳои нави муқовимат ба онҳо водор месозад. Таъмини сулҳу субот ва амнияти пойдор яке аз омилҳои калидӣ ва шарти муҳимми эҷоди раванди созандаи рушди устувор дар сатҳи байналмилалӣ ва минтақавии кишвархои ҷаҳон мебошад.
**ДОСИЕВ М. Н.,**
**мудири кафедраи идоракунии**
**молияи давлатии Академия, н.и.и., дотсент**
